erotisch kortverhaal Gent-Brakel

GENT – BRAKEL

erotisch kortverhaal, geschreven door Teun - 2011

Zaterdagnamiddag, de werkdag zit erop. Leuke momenten afgewisseld met saaie vergadering…uit het dagdagelijkse leven gegrepen. Beetje vermoeid maar voldaan sluit ik de deur van mijn kantoor. Donkere wolken zullen mijn rit vertragen naar huis, denk ik. Net voorbij Merelbeke, begint het plots heel hard te hagelen, ik rem af en rijd aan 40 per uur op de Hundelgemsesteenweg. Aan de rand van de weg zag ik een wanhopige kletsnatte lifter met kap over het hoofd staan liften.
Ik dacht eventjes aan vroeger, toen ik ook aan de kant van de weg stond te auto-stoppen en altijd opgelucht was toen er iemand me mee nam, richting eindbestemming.
Laat de linker ruit zakken en vraag waar moet je heen?
Brakel, in een ietwat vreemd accent, zei hij me.
‘Ik moet dezelfde kant uit, maar niet zo ver’, vertelde ik hem.
Een kletsnatte en verkleumde kerel nam plaats in mijn auto. Hij ontdeed zich van zijn kap en zag een goedlachse kerel. Al snel raakten we aan de praat. Na een minuut wist ik dat hij uit Murcia afkomstig is en sinds 1 jaar in België woont.
Tijdens  de rit zei hij minstens 10 maal ‘dank oe, dank oe’, ‘buena persona’. Ik zag dat hij ontspande en zich comfortabel zette, zijn benen wijd open, zijn jeans kletsnat. Van zijn voorhoofd en neus drupte regenwater op zijn trui. Je kon er niet naast kijken, door zijn kletsnatte jeans zag ik een paar welgevormde gespierde bovenbenen. ‘guapo, mucho guapo’ dacht ik bijna luidop.
De hagelbui en het onweer hielden niet op. Ik zei hem dat ik in Zwalm woon maar dat ik hem wel naar Brakel zou voeren. Een brede glimlach op het zuiders gelaat van Paco.
Toen we bijna in Brakel arriveerden, na geklets in het Nederlands en Spaans, stelde hij voor om een tas koffie bij hem te komen drinken, thuis.
Ok, leuk, het was nog vrij vroeg en ik had nog wat vrije tijd. En het is altijd leuk om het Spaans dat ik 20 jaar geleden in de avondschool volgde, eens op te frissen. Paco vond het superleuk dat ik een mondje Spaans sprak en tijdens de rit gaf hij blijk dat Nederlands leren voor hem ook heel belangrijk is.
We stopten in zijn straat. Parkeerplaats net voor zijn deur. Hij was zo vriendelijk me voor te stellen dat hij eerst uit de auto zou stappen en zijn deur zou openen omdat het nog intens aan het regenen was. Hij sprong uit de auto en in een mum van zijn tijd stond hij in de gang van zijn huisje naar mij te zwaaien om binnen te komen.
Het was er lekker warm, de houtkachel stond aan.
Onbeschaamd en heel spontaan ontdeed hij zich van zijn jas, trui en hemd. Ik zag een bruin getint bovenlijf. Matig gespierd en slank. Wat me meteen opviel waren zijn tepels. Net als eilandjes met vulkaantjes op. Vanaf zijn navel zag ik een zwarte haarlijn verdwijnen onder zijn broeksriem.
‘Ik maak koffie voor oe’ riep hij me toe.
Vanuit de living zag ik hem in zijn keuken staan. Paco met ontbloot bovenlijf, beetje in contrast met zijn welgevormde kont en bovenbenen in zijn nauwe kletsnatte jeans.
Terwijl de koffie doorliep, haalde hij een handdoek om zijn donkerbruine haren en bovenlichaam af te drogen. Ondertussen vertelde hij honderduit over allerlei dingen en over de winter dat hij zo haatte.
Hij zette zich op een stoel en zonder blikken of blozen trok hij zijn schoenen, kousen en broek uit. Hij stond op om deze in de badkamer te leggen. Toen hij daarheen liep zag ik dat Paco, zeer mooie behaarde billen had. Zijn kont was nog bedekt met een witte slip, doordrenkt van het water, klevend aan zijn billen, beetje transparant. Hij verdween even uit zicht en hoorde hem de trap oprennen. Het was eventjes stil, het enige wat ik hoorde was een pruttelende koffiezet die aan ontkalken toe was.
Ik droomde even weg en keek vanuit de zetel door zijn raam de tuin in.
Plotseling werd ik gewekt in mijn droom….. ‘woearme koffie’, riep hij me toe. Ik draaide me om en Paco stond poedelnaakt voor me.
Zijn ogen glinsterden, zijn haar nog half nat. Mijn blik gleed terug over de vulkaanachtige tepels. Op dit moment krabde hij in zijn haar en zag dat zijn oksel donkerbehaard was. Net een nestje waar elk vogeltje wel in zou gaan schuilen met zo’n weer. Ondertussen praatte hij onderuit….en daar hou ik van, kerels van zuiderse origine, die babbelen zo lekker. Hij vroeg me om zijn uitspraak te corrigeren. Wat ik dan ook deed. Hij liep door naar de keuken om de koffie te halen. Een kerel van zo’n 1m80, zijn rug mooi gespierd…. Ik liet mijn blik verder afglijden naar zijn heupen. Fijne heupen, met rechts, onderaan zijn rug een litteken. Toen hij nog verder doorliep naar de keuken zag ik zijn prachtige kont, gespierde billen en kuiten.
Bijna door verstomming geslagen en om mezelf te redden van een plotse stilte, vroeg ik hem of hij sportte. ‘Si futbol’, zei hij trots tegen me. Dat is goed aan jou te zien, zei ik hem. Hij lachte en kletste even met zijn handen op zijn fraai bovenbenen.
Paco keerde terug vanuit de keuken met de koffiekan. Nog steeds glimlachend en vragend of ik suiker en melk wou in de koffie. ‘Si’ zei ik, terwijl ik nooit suiker in de koffie doe. Hij hield de koffiekan in zijn linkerhand, terwijl hij met zijn rechterhand de salontafel vrijmaakte van enkele voetbalmagazines. Als een koorddanser op één been, zwierde hij de magazines in een andere zetel. Tijdens deze actie zag ik dat zijn volle bos schaamhaar, zwart met een rode gloed, hevig krulde. Onder die prachtige bos schaamteloze krullen, bengelde zijn piemel lichtjes als een pendule van een klok. Langzaam daalde mijn blik nog meer naar beneden. In vergelijking met zijn piemel hingen een paar volle grote geschoren goed doorhangende kloten.  Bij elke beweging kon je elke spier in zijn bovenbenen en kuiten zien bewegen.
‘Melk en soeker’ zei hij. Hij liep naar een kast in de living en bukte zich om het deurtje te open.
Ik kon er onmogelijk naast kijken…. Toen hij een beetje door zijn knieën zakte en zich vooroverboog om de suiker uit de kast te halen zag ik elke spier in zijn kont werken. Hij stond rechtover me. Hij bukte zich nog meer en het mooiste van een man kon ik bewonderen. Zijn bilkaken openden zich toen hij nog verder bukte. Tussen die 2 keiharde billen zag ik een ravijn, gevuld met donker haar, net genoeg belicht om zijn roze mannenvijg te kunnen bewonderen. De met erotisch gevulde pose was van korte duur. Hij zette zich rechtover me en praatten verder en dronken een heel cafeïnerijke koffie.
Nee, verder dan praten ging het niet, wou ik niet. Zijn spontaniteit, zijn glimlach, zijn vulkaantepeltjes, zijn forse billen, zijn behaarde kont met roodgloeiende anus waren voldoende voor me om te kunnen genieten van koffie drinken met Paco.
Na een half uurtje stapte ik op en hij zei tegen me  in de gang ‘altijd woe’elkom’. Hij bedankte me nog wel tien keer voor de lift. Ik bedankte hem voor de koffie en bedankte hem in gedachten voor zijn spontaniteit.  De rit van Gent naar Brakel zal me altijd bijblijven. Gracias Paco. Dank je wel, hagelbui